Detalyadong at Komprehensibong Pagsusuri at Pagpapabulaan sa mga Doktrina at mga Turo ng Iglesia Ni Cristo (INC).

Detalyadong at Komprehensibong Pagsusuri at Pagpapabulaan sa mga Doktrina ng Iglesia Ni Cristo (INC).

Ang mga nakalistang doktrina ng Iglesia Ni Cristo (INC) ay susuriin nang lubos at detalyado, gamit ang konteksto ng kanilang mga paniniwala, mga talata ng Biblia (kabilang ang mga partikular na talata sa Lumang Tipan para sa unang doktrina), at ang mas malawak na Kristiyanong teolohiya. Ang pagsusuri ay gagawin na may layuning magbigay ng maingat, masusing, at objektibong pagpapabulaan sa mga maling interpretasyon o pananaw, habang iginagalang ang karapatan ng INC sa kanilang pananampalataya. Ang bawat doktrina ay susuriin nang paisa-isa, na may malalim na paliwanag sa konteksto, ebidensya mula sa Biblia, makasaysayang pananaw, at lohikal na pagpapabulaan.

1. Doktrina: Si Jesus ay tao lamang at walang preexistence, isinasaalang-alang ang mga talata sa Lumang Tipan na nagpapatunay ng preexistence.

• Paliwanag ng Doktrina: Itinuturo ng INC na si Jesus ay tao lamang, hindi Diyos, at hindi umiral bago ang kanyang pisikal na kapanganakan kay Maria. Sinusuportahan nila ito sa mga talata tulad ng Juan 8:40 (“Ako ay isang tao na nagsabi sa inyo ng katotohanan”) at Gawa 2:22 (“Si Jesus na taga-Nazaret, isang tao”). Itinatanggi nila ang preexistence ni Jesus, kabilang ang anumang pahiwatig sa Lumang Tipan na siya ay umiral bago ang kanyang inkarnasyon. Ayon sa INC, ang anumang propesiya tungkol sa Mesiyas sa Lumang Tipan ay tumutukoy lamang sa kanyang hinintay na pagdating bilang tao, hindi bilang isang preexistent na Diyos.

• Kontekstwal na Pagsusuri: Ang pananaw ng INC ay nagmumula sa kanilang striktong monoteismo, na nagsasabing ang Diyos ay iisang persona lamang (ang Ama) at walang ibang Diyos sa tabi niya (Isaias 44:6). Ang kanilang pagtanggi sa preexistence ni Jesus ay naglilimita sa kanyang kalikasan sa pagkatao lamang, na taliwas sa tradisyunal na Kristiyanong paniniwala na si Jesus ay parehong Diyos at tao (doktrina ng inkarnasyon). Ang Lumang Tipan, bagamat hindi direktang gumagamit ng pangalang “Jesus,” ay naglalaman ng mga talata na nagpapahiwatig ng isang banal na persona na umiiral bago ang inkarnasyon, na kinilala ng mga unang Kristiyano bilang si Cristo.

• Pagpapabulaan:

• Ebidensya mula sa Lumang Tipan:

• Isaias 9:6: “Sapagkat sa atin ay isinilang ang isang bata… at ang kanyang pangalan ay tatawaging Kamangha-manghang Tagapayo, Makapangyarihang Diyos, Walang-Hanggang Ama, Prinsipe ng Kapayapaan.” Ang mga titulong ito, lalo na ang “Makapangyarihang Diyos” at “Walang-Hanggang Ama,” ay nagpapahiwatig ng banal na kalikasan ng Mesiyas, na hindi maaaring ilapat sa isang ordinaryong tao lamang. Ang “walang-hanggang” ay nagmumungkahi ng preexistence.

• Mikas 5:2: “Ngunit ikaw, Bethlehem Efrata… mula sa iyo ay lalabas ang isa na magiging pinuno sa Israel, na ang pinagmulan ay mula pa sa sinaunang panahon, mula sa mga araw ng walang hanggan.” Ang talatang ito ay tumutukoy sa Mesiyas (kinilala bilang si Jesus sa Mateo 2:6) at nagpapahiwatig na ang kanyang “pinagmulan” ay mula sa “walang hanggan,” na nagpapatunay ng preexistence.

• Kawikaan 8:22-31: Inilarawan ang Karunungan (sa Hebreo, chokmah) bilang umiiral bago ang paglikha ng mundo: “Ang Panginoon ay nag-ari sa akin sa simula ng kanyang daan, bago ang kanyang mga gawa noong una… Ako ay nasa kanyang tabi bilang isang dalubhasang manggagawa.” Maraming iskolar, kabilang ang mga unang Kristiyano, ang nag-uugnay sa Karunungang ito kay Cristo, na tinutukoy bilang “Karunungan ng DIyos” sa 1 Corinto 1:24.

• Daniel 7:13-14: Inilarawan ang “isang katulad ng Anak ng Tao” na lumalapit sa Matandang mga Araw (Diyos) at binigyan ng “kapangyarihan, kaluwalhatian, at kaharian na walang hanggan.” Ang banal na katangian at preexistence ng Anak ng Tao (kinilala bilang si Jesus sa Mateo 26:64) ay malinaw sa talatang ito.

• Ebidensya mula sa Bagong Tipan:

• Juan 1:1-2, 14: “Sa simula ay ang Salita, at ang Salita ay kasama ng Diyos, at ang Salita ay Diyos. Siya ay kasama ng Diyos sa simula… At ang Salita ay naging laman.” Malinaw na si Jesus (ang Salita) ay umiral bago ang kanyang inkarnasyon at siya ay Diyos.

• Juan 8:58: “Bago ipinanganak si Abraham, ako ay ako na.” Ang pahayag na ito ay tumutukoy sa pangalan ng Diyos sa Exodo 3:14 (“Ako ay Ako”), na nagpapatunay ng preexistence at pagka-Diyos ni Jesus.

• Colosas 1:16-17: “Sapagkat sa kanya nilikha ang lahat ng bagay… Siya ay bago ang lahat ng bagay, at sa kanya nananatili ang lahat.” Kung si Jesus ay tao lamang, paano siya naging lumikha ng lahat?

• Filipos 2:6-7: Si Jesus ay “nasa anyo ng Diyos” bago “naging katulad ng tao,” na nagpapatunay ng kanyang preexistence bilang Diyos bago ang inkarnasyon.

• Pagsusuri sa Interpretasyon ng INC: Ang INC ay gumagamit ng mga talata tulad ng Juan 8:40 at Gawa 2:22 upang bigyang-diin ang pagkatao ni Jesus, ngunit hindi nito itinatanggi ang kanyang pagka-Diyos o preexistence. Ang doktrina ng inkarnasyon ay nagtuturo na si Jesus ay parehong Diyos at tao, kaya ang mga talatang tumutukoy sa kanyang pagkatao ay hindi sumasalungat sa kanyang preexistence. Ang pagtanggi ng INC sa mga talata sa Lumang Tipan tulad ng Isaias 9:6 at Mikas 5:2 ay nagpapakita ng selektibong interpretasyon na hindi isinasaalang-alang ang mesiyanikong tradisyon.

• Makasaysayang Perspektibo: Ang mga unang Kristiyano, tulad ng makikita sa mga sinulat ni Ignacio ng Antioquia (ca. 110 CE) at Justino Martir (ca. 150 CE), ay kinilala ang preexistence ni Jesus batay sa mga talata sa Lumang Tipan at Bagong Tipan. Ang doktrina ng preexistence ay itinatag sa mga unang konsilyo ng simbahan, tulad ng Konsilyo ng Nicaea (325 CE).

• Konklusyon: Ang pagtanggi ng INC sa preexistence ni Jesus ay hindi sinusuportahan ng mga talata sa Lumang Tipan (Isaias 9:6, Mikas 5:2, Kawikaan 8:22-31, Daniel 7:13-14) o Bagong Tipan (Juan 1:1-14, Juan 8:58, Colosas 1:16-17). Ang kanilang interpretasyon ay naglilimita sa kalikasan ni Jesus sa pagkatao lamang, na hindi tumutugma sa buong larawan ng Biblia.

2. Doktrina: Ang Trinidad ay hindi umiiral.

• Paliwanag ng Doktrina: Itinatanggi ng INC ang doktrina ng Trinidad, na nagsasabing ang Diyos ay iisang persona lamang (ang Ama) at hindi tatlong persona (Ama, Anak, Espiritu Santo) sa iisang Diyos. Sinusuportahan nila ito sa mga talata tulad ng Deuteronomio 6:4 (“Ang Panginoon natin ay iisang Diyos”) at Isaias 44:6 (“Ako ang una at ako ang huli, at wala nang ibang Diyos kundi ako”). Itinuturing nila ang Trinidad bilang isang pagano at hindi biblikal na paniniwala na nagmula sa mga konsilyo ng simbahan, tulad ng Konsilyo ng Nicaea.

• Kontekstwal na Pagsusuri: Ang INC ay gumagamit ng striktong monoteismo upang tanggihan ang Trinidad, ngunit ang kanilang interpretasyon ay hindi isinasaalang-alang ang mga talata na nagpapakita ng natatanging persona ng Ama, Anak, at Espiritu Santo, habang pinapanatili ang pagkakaisa ng Diyos. Bagamat ang salitang “Trinidad” ay wala sa Biblia, ang konsepto nito ay binuo ng mga unang Kristiyano upang ipaliwanag ang kumplikadong kalikasan ng Diyos batay sa mga talata sa Bagong Tipan.

• Pagpapabulaan:

• Ebidensya mula sa Biblia:

• Mateo 28:19: “Kaya’t humayo kayo at gawin ninyong alagad ang lahat ng bansa, bautismuhan sila sa pangalan ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu Santo.” Ang paggamit ng iisang “pangalan” (sa Griyego, onoma) para sa tatlong persona ay nagpapahiwatig ng pagkakaisa ng Diyos, habang ang pagkakaiba ng Ama, Anak, at Espiritu Santo ay nagpapakita ng tatlong persona.

• Juan 10:30: “Kami ng Ama ay iisa.” Ang pahayag na ito ni Jesus ay nagpapatunay ng pagkakaisa sa kalikasan ngunit nagpapahiwatig din ng pagkakaiba sa persona, dahil gumamit siya ng plural na “kami.”

• 2 Corinto 13:14: “Ang biyaya ng Panginoong Jesucristo, ang pag-ibig ng Diyos, at ang pakikisama ng Espiritu Santo ay sumainyong lahat.” Ang talatang ito ay binabanggit ang tatlong persona sa isang konteksto ng pagpapala, na nagpapakita ng kanilang pagkakapantay-pantay.

• Gawa 5:3-4: Sinabi na ang pagsisinungaling kay Ananias sa Espiritu Santo ay pagsisinungaling sa Diyos, na nagpapakita na ang Espiritu Santo ay Diyos, hindi lamang isang puwersa.

• Juan 14:16-17: Tinutukoy ni Jesus ang Espiritu Santo bilang “isa pang Tagapayo,” na nagpapahiwatig ng pagkakaiba ng persona mula sa kanya at sa Ama, ngunit parehong banal.

• Paliwanag sa Monoteismo: Ang Trinidad ay hindi sumasalungat sa monoteismo, dahil ito ay nagtuturo ng iisang Diyos na may tatlong persona, hindi tatlong diyos. Ang mga talata tulad ng Deuteronomio 6:4 ay nagpapatunay ng pagkakaisa ng Diyos, ngunit hindi nito itinatanggi ang posibilidad ng maraming persona sa loob ng iisang kalikasan ng Diyos. Ang konsepto ng Trinidad ay isang paraan upang maunawaan ang kumplikadong kalikasan ng Diyos batay sa Biblia.

• Makasaysayang Perspektibo: Ang doktrina ng Trinidad ay binuo sa mga unang konsilyo ng simbahan (Nicaea, 325 CE; Constantinople, 381 CE) upang kontrahin ang mga maling pananaw tulad ng Arianismo, na itinanggi ang pagka-Diyos ni Jesus. Ang mga unang Kristiyano, tulad ng Tertullian (ca. 200 CE), ay gumamit ng terminolohiyang tulad ng “Trinitas” upang ilarawan ang tatlong persona sa iisang Diyos.

• Pagsusuri sa Interpretasyon ng INC: Ang INC ay gumagamit ng mga talata tulad ng Deuteronomio 6:4 at Isaias 44:6 upang bigyang-diin ang pagkakaisa ng Diyos, ngunit hindi nito direktang itinatanggi ang Trinidad. Ang kanilang pagtanggi sa Trinidad ay nagmumula sa isang literal na interpretasyon na hindi isinasaalang-alang ang mas malalim na teolohikal na konteksto ng Bagong Tipan.

• Konklusyon: Ang pagtanggi ng INC sa Trinidad ay batay sa limitadong interpretasyon ng mga talata at hindi isinasaalang-alang ang mga pahayag ng Biblia na nagpapakita ng tatlong persona sa iisang Diyos. Ang konsepto ng Trinidad ay biblikal at sinusuportahan ng maraming talata, bagamat nangangailangan ng mas malalim na pag-unawa sa kalikasan ng Diyos.

3. Doktrina: Ang “Salita” (Word) ay isang plano, hindi si Jesus.

• Paliwanag ng Doktrina: Ayon sa INC, ang “Salita” (logos) sa Juan 1:1 ay hindi si Jesus kundi isang plano o layunin ng Diyos na natupad sa pamamagitan ng kapanganakan ni Jesus bilang tao. Itinatanggi nila na ang Salita ay isang preexistent na persona o Diyos, na naaayon sa kanilang pananaw na si Jesus ay tao lamang.

• Kontekstwal na Pagsusuri: Ang pananaw ng INC ay nagmumula sa kanilang pagtanggi sa pagka-Diyos at preexistence ni Jesus. Sa pamamagitan ng pagsasabing ang “Salita” ay plano lamang, iniiwasan nila ang mga talata na nagtuturo ng banal na kalikasan ni Jesus. Gayunpaman, ang kanilang interpretasyon ay hindi tumutugma sa gramatikal na istruktura ng orihinal na Griyegong teksto ng Juan 1:1-14 o sa teolohikal na konteksto ng Bagong Tipan.

• Pagpapabulaan:

• Ebidensya mula sa Biblia:

• Juan 1:1-2, 14: “Sa simula ay ang Salita, at ang Salita ay kasama ng Diyos, at ang Salita ay Diyos. Siya ay kasama ng Diyos sa simula… At ang Salita ay naging laman at nanirahan sa gitna natin.” Ang paggamit ng salitang “Siya” (sa Griyego, houtos) ay nagpapahiwatig na ang Salita ay isang persona, hindi isang plano. Ang “naging laman” ay malinaw na tumutukoy kay Jesus, na nagkatawang-tao.

• Apocalipsis 19:13: Si Jesus ay tinutukoy bilang “Ang Salita ng Diyos,” na nagpapatunay na ang “Salita” ay si Jesus mismo, hindi isang plano.

• 1 Juan 1:1-2: Ang “Salita ng Buhay” ay inilarawan bilang isang persona na nakita at nahawakan ng mga apostol, na tumutukoy kay Jesus.

• Griyegong Teksto: Sa Juan 1:1, ang salitang “logos” ay ginamit sa isang personal na konteksto, na may mga katangian ng Diyos at preexistence. Ang pagsasabing ito ay plano lamang ay hindi sinusuportahan ng gramatikal na istruktura. Ang “logos” sa pilosopiyang Griyego at Hudyo (hal., sa mga sinulat ni Philo ng Alexandria) ay madalas na iniuugnay sa isang banal na entidad, na inangkop ng may-akda ng Juan upang ilarawan si Jesus.

• Makasaysayang Perspektibo: Ang mga unang Kristiyano, tulad ng Clemente ng Alexandria (ca. 200 CE), ay kinilala ang “logos” bilang si Jesus, na parehong Diyos at tagapamagitan sa pagitan ng Diyos at sangkatauhan. Ang doktrina ng “Logos” ay sentral sa teolohiyang Kristiyano mula pa noong unang siglo.

• Pagsusuri sa Interpretasyon ng INC: Ang INC ay nagbibigay ng alternatibong kahulugan sa “logos” bilang plano upang maiwasan ang pagka-Diyos ni Jesus. Gayunpaman, ang kanilang interpretasyon ay hindi sumasalamin sa konteksto ng Juan 1:1-14, na malinaw na nagtuturo ng personal na kalikasan ng Salita.

• Konklusyon: Ang pananaw ng INC na ang “Salita” ay plano lamang ay isang maling interpretasyon na hindi sinusuportahan ng Biblia. Ang Juan 1:1-14, Apocalipsis 19:13, at iba pang talata ay malinaw na nagtuturo na ang Salita ay si Jesus, na Diyos at preexistent.

4. Doktrina: Ang kaligtasan ay makakamit lamang sa pamamagitan ng pagiging miyembro ng INC.

• Paliwanag ng Doktrina: Naniniwala ang INC na sila lamang ang tunay na iglesia ni Cristo, at ang kaligtasan ay eksklusibo sa kanilang mga miyembro. Sinusuportahan nila ito sa Gawa 20:28 (Lamsa Translation), na nagsasabing “iglesia ni Cristo,” na itinuturing nilang tumutukoy sa kanilang organisasyon. Itinuturo rin nila na ang mga hindi miyembro ng INC ay hindi maliligtas, batay sa mga talata tulad ng Efeso 5:23 (“Si Cristo ang ulo ng iglesia, na kanyang katawan”).

• Kontekstwal na Pagsusuri: Ang pananaw ng INC ay nagmumula sa kanilang paniniwala na sila ang muling itinatag na tunay na iglesia ni Cristo sa pamamagitan ni Felix Manalo noong 1914. Gayunpaman, ang kanilang eksklusibong pananaw sa kaligtasan ay hindi tumutugma sa mas malawak na mensahe ng Bagong Tipan, na nagtuturo ng kaligtasan sa pamamagitan ng pananampalataya kay Jesus.

• Pagpapabulaan:

• Ebidensya mula sa Biblia:

• Juan 3:16: “Sapagkat minahal ng Diyos ang sanlibutan kaya’t ibinigay niya ang kanyang bugtong na Anak, upang ang sinumang sumampalataya sa kanya ay hindi mapahamak kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan.” Ang kaligtasan ay nakabatay sa pananampalataya kay Jesus, hindi sa pagiging miyembro ng isang partikular na organisasyon.

• Roma 10:9: “Kung ipapahayag mo ng iyong bibig na si Jesus ay Panginoon at mananampalataya sa iyong puso na binuhay siya ng Diyos mula sa mga patay, maliligtas ka.” Ang talatang ito ay nagbibigay-diin sa personal na pananampalataya, hindi sa pag-aanib sa isang grupo.

• Efeso 2:8-9: “Sapagkat sa biyaya kayo naligtas sa pamamagitan ng pananampalataya, at ito’y hindi sa inyong sarili; ito’y kaloob ng Diyos, hindi sa gawa, upang walang sinumang magmalaki.” Ang kaligtasan ay kaloob ng Diyos, hindi nakasalalay sa pagsali sa isang partikular na iglesia.

• Pagsusuri sa Gawa 20:28: Ang Lamsa Translation, na ginagamit ng INC, ay isang minoryang salin na kontrobersyal dahil sa kakaunting paggamit nito sa mga iskolar. Ang karamihan ng mga salin ng Biblia (hal., NIV, ESV, Reina-Valera) ay nagsasabing “iglesia ng Diyos” sa Gawa 20:28, hindi “iglesia ni Cristo.” Bukod dito, ang “iglesia” sa konteksto ng Bagong Tipan ay tumutukoy sa pangkalahatang katawan ng mga mananampalataya kay Cristo (1 Corinto 12:27), hindi sa isang partikular na denominasyon.

• Mas Malawak na Konteksto: Ang Biblia ay nagtuturo na ang iglesia ay ang katawan ng mga hinirang ng Diyos, na binubuo ng lahat ng tunay na sumasampalataya kay Cristo, anuman ang kanilang denominasyon. Ang paniniwala ng INC na sila lamang ang maliligtas ay isang anyo ng sektaryanismo na hindi sinusuportahan ng mas malawak na mensahe ng biyaya ng Diyos.

• Makasaysayang Perspektibo: Ang ideya ng eksklusibong kaligtasan sa isang denominasyon ay hindi makikita sa mga unang Kristiyano, na kinilala ang iglesia bilang pandaigdigang komunidad ng mga mananampalataya. Ang INC, na itinatag noong 1914, ay isang modernong organisasyon na hindi maaaring iugnay sa orihinal na iglesia ni Cristo sa unang siglo.

• Pagsusuri sa Interpretasyon ng INC: Ang INC ay gumagamit ng Gawa 20:28 at Efeso 5:23 upang bigyang-katwiran ang kanilang eksklusibismo, ngunit ang mga talatang ito ay hindi tumutukoy sa isang partikular na organisasyon. Ang kanilang pag-asa sa Lamsa Translation ay mahina rin bilang batayan dahil sa kakulangan ng suporta mula sa iba pang salin.

• Konklusyon: Ang doktrina ng INC na ang kaligtasan ay eksklusibo sa kanilang miyembro ay hindi biblikal. Ang kaligtasan ay nakabatay sa pananampalataya kay Jesus, hindi sa pag-aanib sa isang partikular na iglesia. Ang kanilang interpretasyon ng mga talata ay selektibo at hindi sumasalamin sa mas malawak na mensahe ng Biblia.

5. Doktrina: Ang Iglesia Katolika ay isang satanic cult.

• Paliwanag ng Doktrina: Itinuturo ng INC na ang Iglesia Katolika ay ang “Dakilang Babilonia” sa Pahayag 17, na inilarawan bilang isang masamang institusyon na pinamumunuan ni Satanas. Sinusuportahan nila ito sa mga talata tulad ng Pahayag 17:5 (“Babilonyang Dakila, Ina ng mga Patutot”) at mga sipi mula sa mga publikasyon ng ibang grupo, tulad ng Watch Tower, na tumutukoy sa huwad na relihiyon. Madalas nilang inilalarawan ang Katolisismo bilang idolatrous at satanic dahil sa mga kasanayan tulad ng paggamit ng mga imahen, pagsamba kay Maria, at iba pang tradisyon.

• Kontekstwal na Pagsusuri: Ang pananaw na ito ay bahagi ng polemikal na diskurso ng INC laban sa Katolisismo, na itinuturing nilang apostatang iglesia na lumihis mula sa tunay na Kristiyanismo. Gayunpaman, ang kanilang interpretasyon ng “Dakilang Babilonia” ay batay sa selektibong paggamit ng mga talata at hindi isinasaalang-alang ang makasaysayang at simbolikong konteksto ng Aklat ng Pahayag.

• Pagpapabulaan:

• Ebidensya mula sa Biblia: Ang “Dakilang Babilonia” sa Pahayag 17 ay isang simbolikong entidad na maaaring tumutukoy sa makasaysayang Imperyo ng Roma, na sumupil sa mga Kristiyano noong unang siglo, o sa mas malawak na sistema ng idolatriya at kasamaan sa mundo. Walang direktang talata sa Biblia na nagsasabing ang Iglesia Katolika ang “Dakilang Babilonia.” Ang paggamit ng INC ng Pahayag 17:5 ay isang interpretasyon lamang, hindi isang malinaw na katotohanan. Ang mga talata tulad ng Pahayag 17:15 (“Ang mga tubig na nakita mo, kung saan nakaupo ang patutot, ay mga bayan, mga karamihan, mga bansa, at mga wika”) ay nagpapahiwatig ng isang pandaigdigang sistema, hindi isang partikular na relihiyon.

• Makasaysayang Konteksto: Ang Iglesia Katolika ay nag-ugat mula sa tradisyon ng mga unang Kristiyano at naglaro ng mahalagang papel sa pagpapalaganap ng Kristiyanismo sa buong mundo. Ang kanilang mga doktrinas, tulad ng Trinidad at inkarnasyon, ay binuo sa mga unang konsilyo ng simbahan batay sa Biblia. Bagamat may mga kontrobersya sa kasaysayan nito (hal., Krusada, Inkwisisyon), ang pagturing dito bilang “satanic cult” ay isang labis na paglalahat na hindi patas. Ang mga kasanayan tulad ng paggamit ng mga imahen ay batay sa tradisyon ng pagbibigay-pugay, hindi idolatriya, ayon sa teolohiyang Katoliko (Exodo 20:4-5 ay tungkol sa pagsamba sa mga diyus-diyusan, hindi sa paggamit ng mga simbolo).

• Paggamit ng mga Sipi: Ang INC ay gumagamit ng mga sipi mula sa Watch Tower at iba pang anti-Katolikong grupo, na nagpapakita ng bias dahil ang mga ito ay may sariling agenda laban sa Katolisismo. Halimbawa, ang mga sipi mula kay Cardinal Gibbons (Faith of Our Fathers) ay madalas na kinukuha nang wala sa konteksto upang suportahan ang kanilang argumento.

• Kristiyanong Etika: Ang pagtawag sa isang relihiyon bilang “satanic” ay hindi naaayon sa Kristiyanong etika ng pag-ibig at paggalang sa kapwa (Mateo 22:39: “Ibigin mo ang iyong kapwa tulad ng iyong sarili”). Ang mga talata tulad ng Efeso 4:29 ay nag-uutos na iwasan ang mga salitang nakakasakit at sa halip ay magsalita ng nakakabuti.

• Pagsusuri sa Interpretasyon ng INC: Ang INC ay gumagamit ng Pahayag 17 bilang batayan ng kanilang akusasyon, ngunit ang kanilang interpretasyon ay hindi sinusuportahan ng konteksto ng aklat, na isinulat noong unang siglo bilang babala laban sa Imperyo ng Roma at idolatriya. Ang pagturing sa Katolisismo bilang “satanic” ay isang polemikal na taktika na hindi batay sa ebidensya.

• Konklusyon: Ang pagturing ng INC sa Iglesia Katolika bilang “satanic cult” ay isang maling interpretasyon ng Biblia at isang anyo ng polemikal na paninira. Walang sapat na ebidensya sa Biblia na sumusuporta sa kanilang akusasyon, at ang kanilang argumento ay batay sa bias laban sa Katolisismo.

6. Doktrina: Si Felix Manalo ay isang de facto propeta.

• Paliwanag ng Doktrina: Itinuturing ng INC si Felix Manalo, ang nagtatag ng kanilang iglesia, bilang “sugo ng Diyos” sa huling panahon, na katumbas ng isang propeta. Sinusuportahan nila ito sa mga talata tulad ng Isaias 43:5-6 (“Huwag kang matakot, sapagkat ako’y sumasaiyo; dadalhin ko ang iyong lahi mula sa silangan”) at Pahayag 7:2-3 (tungkol sa isang anghel mula sa silangan), na itinuturing nilang tumutukoy kay Manalo bilang sugo mula sa Pilipinas.

• Kontekstwal na Pagsusuri: Ang pananaw na ito ay sentral sa pagkakakilanlan ng INC bilang tunay na iglesia. Gayunpaman, ang kanilang interpretasyon ng mga propesiya sa Lumang Tipan at Bagong Tipan ay lubos na selektibo at nakabatay sa kanilang sariling teolohiya, na itinakda ni Felix Manalo noong 1914.

• Pagpapabulaan:

• Ebidensya mula sa Biblia:

• Isaias 43:5-6: Ang talatang ito ay tumutukoy sa pagbabalik ng Israel mula sa pagkakabuwag sa Babilonia, hindi sa isang indibidwal na sugo sa ika-20 siglo. Ang konteksto ng Isaias ay tungkol sa pagliligtas ng Diyos sa kanyang bayan, hindi sa pagtatatag ng isang bagong iglesia sa Pilipinas. Ang paggamit ng INC ng talatang ito ay isang halimbawa ng eisegetical interpretation (paglalagay ng sariling kahulugan sa teksto).

• Pahayag 7:2-3: Ang “anghel mula sa silangan” ay isang simbolikong figura sa konteksto ng apokaliptikong panitikan ng Pahayag. Walang indikasyon na ito ay tumutukoy sa isang literal na tao tulad ni Felix Manalo. Ang mga anghel sa Pahayag ay karaniwang mga espirituwal na nilalang, hindi mga tao.

• Hebreo 1:1-2: “Noong mga nakaraang panahon, nagsalita ang Diyos sa ating mga ninuno sa pamamagitan ng mga propeta… ngunit sa mga huling araw na ito, nagsalita siya sa atin sa pamamagitan ng kanyang Anak.” Ang talatang ito ay nagpapahiwatig na si Jesus ang pangwakas na sugo ng Diyos, at hindi na kailangan ang mga bagong propeta sa parehong paraan tulad noong Lumang Tipan.

• Pagka-Propetang Biblikal: Ang mga propeta sa Biblia, tulad nina Moises, Isaias, at Jeremias, ay nagpakita ng mga himala, direktang komunikasyon mula sa Diyos, at malinaw na pagkilala bilang mga sugo. Walang katulad na ebidensya para kay Felix Manalo. Ang kanyang pag-aangkin bilang sugo ay batay lamang sa panloob na interpretasyon ng INC, na walang suporta mula sa ibang Kristiyanong tradisyon o iskolar.

• Makasaysayang Perspektibo: Si Felix Manalo ay nagtatag ng INC noong 1914 matapos umalis sa iba’t ibang denominasyon, kabilang ang Katolisismo at Protestantismo. Ang kanyang pag-aangkin bilang sugo ay hindi kinilala sa labas ng INC at hindi sinusuportahan ng makasaysayang ebidensya ng propetang katayuan.

• Pagsusuri sa Interpretasyon ng INC: Ang INC ay gumagamit ng mga talata tulad ng Isaias 43:5-6 at Pahayag 7:2-3 upang bigyang-katwiran ang propetang katayuan ni Manalo, ngunit ang mga talatang ito ay kinuha nang wala sa konteksto. Ang kanilang interpretasyon ay hindi sinusuportahan ng mas malawak na konteksto ng Biblia o ng mga iskolar ng Biblia.

• Konklusyon: Ang pagturing kay Felix Manalo bilang propeta ay walang batayan sa Biblia at isang halimbawa ng maling interpretasyon. Ang mga talata tulad ng Isaias 43:5-6 at Pahayag 7:2-3 ay hindi tumutukoy kay Manalo, at ang kanyang pag-aangkin bilang sugo ay hindi sinusuportahan ng biblikal o makasaysayang ebidensya.

7. Doktrina: Ang Espiritu Santo ay puwersa lamang ng Diyos, hindi persona.

• Paliwanag ng Doktrina: Naniniwala ang INC na ang Espiritu Santo ay hindi isang persona kundi isang puwersa o kapangyarihan ng Diyos, katulad ng pananaw ng Jehovah’s Witnesses. Sinusuportahan nila ito sa mga talata tulad ng Gawa 2:4 (kung saan ang Espiritu Santo ay nagbigay ng kapangyarihan sa mga apostol) at Lucas 1:35 (kung saan ang Espiritu Santo ay inilarawan bilang “kapangyarihan ng Kataas-taasan”).

• Kontekstwal na Pagsusuri: Ang pananaw ng INC ay nagmumula sa kanilang pagtanggi sa Trinidad at sa pagka-Diyos ng Espiritu Santo. Gayunpaman, ang kanilang interpretasyon ay hindi isinasaalang-alang ang mga talata na nagpapakita ng personal na katangian ng Espiritu Santo, tulad ng kakayahang magturo, magpasyang, at magdalamhati.

• Pagpapabulaan:

• Ebidensya mula sa Biblia:

• Juan 14:16-17: Tinutukoy ni Jesus ang Espiritu Santo bilang “isa pang Tagapayo” na mananahan sa mga mananampalataya. Ang salitang “Tagapayo” (sa Griyego, parakletos) ay tumutukoy sa isang persona na tumutulong at gumagabay, hindi isang impersonal na puwersa.

• Juan 16:13: “Ngunit kapag dumating ang Espiritu ng Katotohanan, gagabayan niya kayo sa buong katotohanan.” Ang kakayahang magturo at gabayan ay katangian ng isang persona, hindi ng isang puwersa.

• Gawa 5:3-4: Sinabi na ang pagsisinungaling kay Ananias sa Espiritu Santo ay pagsisinungaling sa Diyos, na nagpapakita na ang Espiritu Santo ay Diyos, hindi lamang isang puwersa.

• Efeso 4:30: Inutusan ang mga mananampalataya na huwag “magdulot ng dalamhati sa Espiritu Santo,” na nagpapahiwatig na ang Espiritu ay may damdamin, isang katangian ng isang persona.

• Roma 8:26-27: Inilarawan ang Espiritu Santo bilang “namamagitan” para sa mga mananampalataya, na nagpapakita ng personal na aksyon.

• Pagsusuri sa mga Talata ng INC: Ang mga talata tulad ng Gawa 2:4 at Lucas 1:35 ay naglalarawan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo, ngunit hindi nito itinatanggi ang kanyang pagiging persona. Ang Espiritu Santo ay parehong may kapangyarihan at personal na katangian, tulad ng Diyos. Ang paggamit ng INC ng mga talatang ito ay selektibo at hindi isinasaalang-alang ang mas malawak na konteksto.

• Makasaysayang Perspektibo: Ang mga unang Kristiyano, tulad ng makikita sa mga sinulat ni Basilio ang Dakila (ca. 370 CE), ay kinilala ang Espiritu Santo bilang Diyos at persona, na itinatag sa Konsilyo ng Constantinople (381 CE). Ang pananaw na ang Espiritu Santo ay puwersa lamang ay katulad ng mga maling pananaw tulad ng Pneumatomachianism, na itinakwil ng simbahan.

• Pagsusuri sa Interpretasyon ng INC: Ang INC ay nagbibigay-diin sa mga talata na naglalarawan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo upang tanggihan ang kanyang pagiging persona. Gayunpaman, ang kanilang interpretasyon ay hindi tumutugma sa mga talata na nagpapakita ng personal na katangian ng Espiritu Santo.

• Konklusyon: Ang pananaw ng INC na ang Espiritu Santo ay puwersa lamang ay hindi tumutugma sa mas malawak na paglalarawan ng Biblia. Ang Espiritu Santo ay inilarawan bilang isang persona na may mga katangian tulad ng pagtuturo, paggabay, at damdamin, na nagpapatunay ng kanyang pagka-Diyos at pagiging bahagi ng Trinidad.

Kabuuang Pagsusuri at Konklusyon

Ang mga doktrina ng INC na nasuri ay nagpapakita ng makabuluhang pagkakaiba mula sa tradisyunal na Kristiyanong teolohiya. Ang kanilang mga pananaw ay madalas na batay sa selektibong paggamit ng mga talata ng Biblia, pagkuha ng mga ito nang wala sa konteksto, at pagtanggi sa mas malawak na konsensus ng Kristiyanong doktrina. Narito ang kabuuang pagpapabulaan:

1. Pagka-Diyos ni Jesus: Ang pagtanggi sa preexistence at pagka-Diyos ni Jesus ay hindi sinusuportahan ng mga talata sa Lumang Tipan (Isaias 9:6, Mikas 5:2, Kawikaan 8:22-31, Daniel 7:13-14) o Bagong Tipan (Juan 1:1-14, Juan 8:58, Colosas 1:16-17). Ang kanilang interpretasyon ay naglilimita sa kalikasan ni Jesus sa pagkatao lamang.

2. Trinidad: Ang pagtanggi sa Trinidad ay hindi isinasaalang-alang ang mga talata na nagpapakita ng tatlong persona sa iisang Diyos (Mateo 28:19, Juan 10:30, 2 Corinto 13:14). Ang konsepto ng Trinidad ay biblikal at sinusuportahan ng makasaysayang teolohiya.

3. Ang Salita: Ang pagsasabing ang “Salita” ay plano lamang ay taliwas sa malinaw na pagtukoy kay Jesus bilang Salita sa Juan 1:1-14 at Apocalipsis 19:13. Ang interpretasyon ng INC ay hindi sinusuportahan ng gramatikal na konteksto.

4. Eksklusibong Kaligtasan: Ang paniniwalang ang kaligtasan ay sa INC lamang ay hindi sinusuportahan ng mensahe ng Biblia tungkol sa pananampalataya kay Jesus (Juan 3:16, Roma 10:9). Ang kanilang paggamit ng Lamsa Translation sa Gawa 20:28 ay mahina bilang batayan.

5. Pag-atake sa Katolisismo: Ang pagturing sa Iglesia Katolika bilang “satanic cult” ay isang maling interpretasyon ng Pahayag 17 at isang hindi Kristiyanong paninira na walang batayan sa Biblia.

6. Propeta si Manalo: Ang pag-aangkin na si Felix Manalo ay propeta ay walang batayan sa Biblia at batay lamang sa maling paggamit ng mga talata tulad ng Isaias 43:5-6 at Pahayag 7:2-3.

7. Espiritu Santo: Ang pagturing sa Espiritu Santo bilang puwersa lamang ay hindi tumutugma sa mga talata na nagpapakita ng kanyang personal na katangian (Juan 14:16-17, Gawa 5:3-4, Efeso 4:30).

Ang mga doktrinang ito ay naglalagay sa INC sa labas ng tradisyunal na Kristiyanong teolohiya, na nagdudulot ng malaking pagkakaiba sa kanilang pananaw kumpara sa iba pang denominasyon. Bagamat may karapatan ang INC sa kanilang paniniwala, ang kanilang mga interpretasyon ay madalas na hindi tumutugma sa konteksto ng Biblia at nagpapakita ng bias, lalo na sa kanilang mga atake laban sa ibang relihiyon tulad ng Katolisismo.

Rekomendasyon

Para sa mga interesadong magsuri ng mga doktrinang ito, inirerekomenda ang:

• Pag-aaral ng Biblia sa orihinal na konteksto nito, gamit ang iba’t ibang salin (hal., NIV, ESV, Reina-Valera) at komentaryo mula sa mga iskolar tulad ng F.F. Bruce o N.T. Wright.

• Bukas na diyalogo sa pagitan ng mga denominasyon na may paggalang sa isa’t isa, tulad ng iniuutos sa 1 Pedro 3:15 (“Laging handa na magpaliwanag sa sinumang humihingi sa inyo ng dahilan ng pag-asa na nasa inyo, ngunit gawin ito nang may kahinahunan at paggalang”).

• Pagsusuri ng makasaysayang at teolohikal na konteksto ng Kristiyanismo, tulad ng mga sinulat ng mga Ama ng Simbahan (Ignacio, Justino Martir, Tertullian) at mga dokumento ng mga konsilyo (Nicaea, Constantinople), upang maunawaan ang pinagmulan ng mga doktrina tulad ng Trinidad at pagka-Diyos ni Jesus.